Obniżenie narządu płciowego spowodowane jest rozciągnięciem lub rozerwaniem mięśni dna miednicy podtrzymujących pochwę, odbytnicę i pęcherz moczowy, jak również rozciągnięciem i defektem powięzi pochwy.
Nie bez znaczenia jest też rozciągnięcie czy rozerwanie mięśni krocza, co wpływa zarówno na estetykę, jak i funkcję.



Przyczyny

porody pochwowe (trudne, dużych płodów, położnicze zabiegi pochwowe)
ciężka praca fizyczna
przyczyny genetyczne (wrodzona wiotkość tkanki łącznej)


Zaburzenia anatomii

rozwarty srom
niskie krocze (odległość pomiędzy przedsionkiem pochwy a odbytem < 2cm)
szeroka pochwa i wynikający z tego brak komfortu seksualnego
wysuwanie się ścian pochwy - najczęściej tylnej ściany pochwy tzw. rectocoele
wysuwanie się szyjki macicy

Zaburzenia funkcji

dyskomfort seksualny
częstsze infekcje pochwy
mimowolne „łapanie” wody podczas kąpieli
uczucie parcia w pochwie
bóle podbrzusza
nietrzymanie gazów
trudności w defekacji
naglące parcia (moczu)

Diagnostyka

Wywiad lekarski
Badanie ginekologiczne z ultrasonografia dopochwową
Szczegółowe badanie ginekologiczne najczęściej jest wystarczającym narzędziem umożliwiającym zaplanowanie leczenia


Leczenie zachowawcze

Leczenie zachowawcze jest optymalną opcją w przypadku małego zaawansowania obniżenia narządu płciowego jak również u pacjentek, które nie decydują się na leczenie operacyjne.


Farmakoterapia


Jest raczej leczeniem wspomagającym, a nie zasadniczym u pacjentek z atrofią urogenitalną.
Stosowane są miejscowo, dopochwowo estrogeny w formie kremów, maści lub tabletek.

Pessaroterapia


Dobrze dobrany i tolerowany przez pacjentkę pessar jest idealną opcją u pacjentek starszych i powinien być rozważony zawsze, zanim zaproponujemy pacjentce leczenie operacyjne.


Lecznie małoinwazyjne

Ultradźwięki HIFU


Technologia wykorzystująca falę dźwiękową o szczególnych parametrach HIFU (high intensity focused ultrasound, microfocused ultrasound), polega na przeniesieniu energii mechanicznej w formie fali ultradźwiękowej o określonym natężeniu przez różne środowiska tkankowe, wywołując w miejscu będącym celem działania dwa efekty: termiczny polegający na wzroście temperatury oraz mechaniczny tzw. kawitacji, czyli wytworzenia gazu i jego ruchu w obszarze fali, który generuje siły ściskająco-rozprężające. Siły te tworzą pęcherzyki gazu, które zaczynają oscylować i uszkadzają błony komórkowe. Dzięki skupianiu energii destrukcja tkanki ma miejsce tylko w planowanym określonym rejonie, a tkanki poza tym obszarem nie są narażone na uszkodzenie.
Podobnie jak przy laserze CO2 podgrzanie tkanki prowadzi do pobudzenia fibroblastów i zwiększonej produkcji kolagenu i elastyny w ścianie pochwy. Zabiegi HIFU są stosowane w szeroko pojętej medycynie estetycznej od 2009 roku, co tylko potwierdza ich bezpieczeństwo i skuteczność.
Działanie HIFU jest jednak znacznie głębsze. Nowoczesne urządzenia posiadające certyfikat medyczny - aktualnie jedynym na świecie jest urządzenie Ultravera firmy HIRONIC umożliwiają w zależności od użytej głowicy dopochwowej penetrację na głębokości 1,5 mm, 3 mm i 4,5 mm.
W porównaniu do lasera CO2 urządzenie działa głębiej na poziomie powięzi łonowo-cewkowej oraz jest w stanie wpływać na więzadła łonowo-cewkowe, co jest unikalne dla tej technologii.
Zabieg polega na wprowadzeniu do pochwy obrotowej głowicy emitującej falę dźwiękową. Podczas emisji fali dźwiękowej powstają charakterystyczne kolumny uszkodzenia termicznego.

Czas trwania zabiegu: 15-30 minut.
Znieczulenie: nie jest wymagane.
Rekonwalescencja: 3 dni.
Ilość zabiegów: u pacjentek do 40 r.ż. najczęściej wystarczy 1 zabieg, po 40 r.ż. 2-3 zabiegi w odstępach 4-6 tygodni.


Laser CO2


Stosowane są w leczeniu łagodnych i umiarkowanych postaci wysiłkowego nietrzymania moczu lub obniżenia narządu płciowego.
Promień lasera CO2 penetruje ścianę pochwy na głębokości około 1 mm i w tym miejscu dochodzi do odparowania tkanki - powstaje tzw. kolumna uszkodzenia termicznego. Jednocześnie w tkance sąsiadującej dochodzi do jej pulsowego podgrzania do temp około 60 stopni Celsjusza. W tak podgrzanej tkance pobudzone zostają komórki - fibroblasty, które odpowiedzialne są za zwiększoną produkcję kolagenu i elastyny, których zmniejszona koncentracja w ścianie pochwy, powodująca jej wiotkość, jest jedną z przyczyn WNM.
Zabieg polega na wprowadzeniu do pochwy obrotowej końcówki, która obracając się o 360 stopni umożliwia pokrycie całej powierzchni ściany pochwy promieniami lasera.

Czas trwania: 15-20 minut.
Znieczulenie: dopochwowy krem z lidokainą 9%.
Rekonwalescencja: 7-10 dni. W tym okresie nie jest zalecane współżycie, mogą występować upławy, co wynika z ablacyjnego charakteru zabiegu.
Ilość zabiegów: optymalne dla końcowego efektu są 2 zabiegi w odstępie 4-6 tygodni.


Radiofrekwencja RF


Termin "radiofrekwencja" RF odnosi się do przemiennego prądu elektrycznego (prąd elektryczny okresowo zmienny), którego wartości chwilowe podlegają zmianom w powtarzalny określony sposób z częstotliwością obejmującą zakres od 3Hz do 3000 GHz.
Urządzenia te wykorzystują podobny wzór zaprogramowanego uszkodzenia tkanki jak lasery CO2 lub HIFU z tym, że efekt frakcyjnego podgrzanie tkanki wywołany jest przez przepływ prądu o charakterystyce opisanej powyżej.
Końcowym efektem biologicznym jest pobudzenie fibroblastów do produkcji kolagenu i elastyny, wzrost elastyczności, lepsze ukrwienie a tym samym odżywienie tkanek widoczne szczególnie w przypadkach atrofii urogenitalnej i jej klinicznych następstw.
Urządzenia tego typu stosowane są w ginekologii ze wskazań podobnych jak lasery i HIFU z porównywalnym, a nawet głębszym, niż lasery efektem i podobnie jak HIFU nie wymagają znieczulenia miejscowego.
Zabieg polega na wprowadzeniu do pochwy końcówki waginalnej emitującej prąd o częstotliwości radiowej.

Znieczulenie: nie jest wymagane.
Rekonwalescencja: 7-10 dni, mogą wystąpić upławy.
Ilość zabiegów: optymalnie 2 do 3 w odstępie 4 tygodni.


Leczenie operacyjne

Zakres zabiegu i rodzaj zależy od stopnia obniżenia narządu płciowego.
W przypadku defektu powięziowego przedniej lub tylnej ściany pochwy bez towarzyszącego wysuwania się szyjki macicy skutecznym zabiegiem jest rekonstrukcja powięzi przedniej lub tylnej ściany pochwy i krocza tzw. operacja plastyczna przedniej lub tylnej ściany pochwy i krocza.

Operacja plastyczna przedniej ściany pochwy


Wykonywana jest przy tzw. defekcie centralnym, kiedy boczne ściany pochwy nie są oderwane od powięzi miednicy. Zabieg wykonywany może być w znieczuleniu miejscowym, ogólnym lub podpajęczym („do kręgosłupa”).

Etapy zabiegu:
- nacięcie, odpreparowanie i wycięcie nadmiaru przedniej ściany pochwy
- założenie szwów na powięź
- w przypadku plastyki tylnej ściany pochwy założenie szwów na rozciągnięte lub rozerwane mięśnie krocza i dna miednicy
- zeszycie ściany pochwy

Powikłania:
- nieprawidłowe gojenie rany (rozejście się)
- krwawienia pooperacyjne
- krwiaki pooperacyjne
- dyspareunia pooperacyjna

Powikłania zdarzają się rzadko - 3-5% - i są stosunkowo proste w leczeniu.


Rekonwalescencja:
Po zabiegu, w zależności od znieczulenia, pacjentka może opuścić klinikę bezpośrednio po wykonanej procedurze operacyjnej (znieczulenie miejscowe) lub po kilku do kilkunastu godzin.
Powrót do ogólnych czynności życiowych i zawodowych możliwy jest po 3 dniach.
Po 7-8 dniach konieczna jest wizyta pooperacyjna, na której usuwane są szwy z krocza.
Szwy zakładane na ściany pochwy są rozpuszczalne, nie jest wymagane ich usunięcie. Pełne zagojenie ran pooperacyjnych do 6-8 tygodni.


Dzięki zabiegowi uzyskujemy zwężenie pochwy, usunięcie uchyłka pęcherza moczowego (cystocoele) lub/i usunięcie uchyłka odbytnicy (rectocoele) oraz poprawienie napięcia mięśni dna miednicy i podniesienie krocza, czyli powiększenie odległości pomiędzy przedsionkiem pochwy a odbytem.


Dzięki zabiegowi uzyskujemy zarówno poprawę anatomii jak i funkcji.
Pochwa staje się węższa, srom nie jest rozwarty, wzrasta napięcie mięśni dna miednicy i krocza, co wpływa na funkcje seksualne oraz często lepsza kontrolę oddawania moczu, zmniejszenie ilości parć naglących, ilości mikcji, kontrolę gazów itd.


Leczenie operacyjne w przypadku wysuwania się szyjki macicy lub wypadania macicy


Istnieje wiele technik operacyjnych z dostępu: pochwowego, laparoskopowego i brzusznego.

Opierając się na doświadczeniu kilkuset zabiegów operacyjnych zalecam pacjentkom minimalnie inwazyjną metodę leczenia operacyjnego z dostępu pochwowego.


Podwieszenie macicy lub szyjki macicy do więzadeł krzyżowo-kolcowych (SSLF- sacro-spinous ligament fixation)

Zabieg polega na podwieszeniu macicy oraz pochwy do więzadła krzyżowo-kolcowego będącego elementem kostno-więzadłowego rusztowania miednicy.
Zabieg wykonywany jest na bloku operacyjnym w warunkach szpitalnych.
Czas trwania zabiegu: 30-40 minut.
Znieczulenie: podpajęcze („do kręgosłupa”)

- nacięcie ściany pochwy
- identyfikacja kolca kulszowego i więzadła krzyżowo-kolcowego
- fiksacja nici lub taśmy obustronnie do więzadła k-k
- podwieszenie macicy i pochwy do więzadła k-k
- zeszycie ściany pochwy
Czasami jako procedurę towarzyszącą wykonuję się operacje plastyczne przedniej i/lub tylnej ściany ściany pochwy i krocza.

Powikłania:
- krwawienia pooperacyjne
- stany zapalne
- krwiaki pooperacyjne
- pooperacyjne bóle miednicy
- dyspareunia pooperacyjna

Powikłania zdarzają się rzadko (5-10%)


Dysponujemy najnowocześniejszymi urządzeniami do małoinwazyjnych metod leczenia Wysiłkowego Nietrzymania Moczu. W naszym gabinecie oferujemy zarówno zabiegi przy użyciu ultradźwięków HIFU, lasera CO2 oraz radiofrekwencji RF.

Dzięki temu jesteśmy w stanie zapewnić naszym pacjentkom idealnie dopasowane zabiegi do zdiagnozowanych schorzeń!

Dalsze postępowanie


Nie wszystkie badania są konieczne w celu ustalenia leczenia i najczęściej dobrze przeprowadzony wywiad pokazuje lekarzowi, jakie metody pogłębionej diagnostyki mogą być konieczne w celu wyboru najlepszej metody leczenia.

Solution


Curabitur sed iaculis dolor, non congue ligula. Maecenas imperdiet ante eget hendrerit posuere.

Solution


Nunc urna libero, congue porta nibh a, semper feugiat sem. Sed auctor dui eleifend, scelerisque eros ut, pellentesque nibh.